Kendimi de eleştirmeliyim; pire için yorgan yaktığımdan belki, ya da başka başka sebeplerden dolayı ama en çok da tepkimi ivedilikle içselleştirip, bunu yansıtmamdan ötürü. En nihayetinde, nihai bir durumdan ziyade, geçici bir Âraf dönemi yaşanacaktı, yaşandı.
"Çobanın oyuyla benim oyum eşit olmamalı" gibilerinden ukalaca söylemlerin her daim ezilen tarafı olan "çobancılık" söylemi, benim için ters bir anlam ihtiva ediyor; yaptıklarınla bir çobana dahi ulaşıyorsan, bu yaptığının ehemmiyetli bir iş olması için yeterli bir veridir. Şu Âraf döneminde benim de farkına vardığım gerçek bu; tanımadığım herhangi birine, düşüncelerimle bir nano-saniyelik farkındalık yaşatabiliyorsam, yaptığım şeye devam etmeliyim diye düşünürken, en az bir kişinin varlığından haberdar olmak, her şeye kaldığım yerden devam etmek için yeterli oluyor.
Fazla uzatmaya gerek yok; başlayalım.
20080409
Limbo Pillow: Bidar.
söyleyen; dream endless. at 19:26
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 mırıltı.:
birsey soyletmeye gerek birakmadigin hatta o post'u ve comment'leri sildigin icin bravo!
sarkazm?
tesekkurler:)
--
ceren
Post a Comment