İnsan hiç bir zaman "oldum" dememeli, diyememeli de. Ne olduğumuzun, ne aşamaya geldiğimizin kendi içinde bir değerlendirmesini yapmak bütünüyle imkansız çünkü, saçma da aynı zamanda. Ama şu an ne olduğumuzu, geçmişte ne olduğumuza göre değerlendirdiğimizde değişkenliğin damarına girebiliyor, bunu hissedebiliyoruz. Belki de bu yüzden, geçmişteki halinden utanç duyma dürtüsü, nasıl yapabildim sorgusu değişimin sureti haline geliyor. Rölativizmin hüküm sürdüğü bir Einstein evreninde salınıyoruz zira, değişim dediğimiz şey de bir hologram gibi; resmin kendisi değil değişen, senin nereden baktığın.
Emancipator'a olduğu haliyle, dümdüz karşıdan baktığım zaman bir hayli etkilenmiştim. İlk albümü Soon It Will Be Cold Enough için yazdığım yazıda Efterklang'in bile adını alacak kadar hem de. Oysa Emancipator resmini farklı bir aşamadan, farklı bir yönden, yeni bir albümle değerlendirdiğimde geçmişte ne kadar yanıldığımı anlıyorum. "Olmuş" dediğim Emancipator'ın olacak ne kadar çok şeyi varmış, bizzat şahit oluyorum.
Ancak bu değişimin muhasebesini yaparken çok da katı olmamak gerekiyor. Nihayetinde Emancipator, yani Doug Appling, ilk albümünü çıkardığında sadece 19 yaşındaydı. Bu tamamen altyapıda yetişmekte olan bir oyuncunun zamanla üst ligin tozunu attırmasına şahit olmak gibi bir şey, değişime tanık olmanın belki de en güzel tarafı bu. Öte yandan, kendisiyle ilgili özel malumatım olduğu için, ne gibi sıkıntılarla ne gibi finansal zorluklarla karşılaştığını bildiğim için, Emancipator'a duyduğum saygı katmerleniyor.
Nihayetinde Safe In The Steep Cliffs için geçmişe kıyasla bir hayli yol kat etmiş, olmasa da büyük ölçüde pişmiş bir müzisyenin elinden çıktığını söylemem lazım. Yaklaşık 3 sene içerisinde Emancipator kendisini felaket derecede geliştirmiş, artık sadece elektronik müzik icracısı olarak anılacak noktayı aşmış. Bilhassa şarkılarda önemli bir yer alan yaylı kompozisyonları gerçekten takdire şayan. Bir önceki albümde yer alan Anthem'in yaylı partisyonunu TRT-2 jeneriklerinde duyduğum zaman yaşadığım o tuhaf heyecanı şimdi neredeyse her şarkıda yaşayabiliyorum bu albümde. Çok da sık ortaya çıkmayan ve boşu olmayan albümler vardır; Safe In The Steep Cliffs kesinlikle bu tanıma uyuyor.
Evvelce Emancipator için "ismini daha sık duyacağız" demişim, şimdi bu savımı daha da güçlü bir şekilde yeniden dillendiriyorum. Gerek başka sanatçıların albümlerindeki prodüksiyonları, gerek kendi ismi altında biteviye ilerlettiği müziğiyle Emancipator'ın sadece önemli değil, çok önemli bir figür olacağına yönelik inancım arttı diyebilirim.
Sanatçı: Emancipator
Albüm: Safe In The Steep Cliffs
Şarkı listesi:
1- Greenland
2- Black Lake
3- Jet Stream
4- Kamakura
5- All Through The Night
6- Old Devil
7- Nevergreen
8- Ares
9- Rattlesnakes
10- Bury Them Bones
11- Vines
12- Hill Sighed
13- Siren
14- Safe In The Steep Cliffs
DOWNLOAD.
Emancipator'a olduğu haliyle, dümdüz karşıdan baktığım zaman bir hayli etkilenmiştim. İlk albümü Soon It Will Be Cold Enough için yazdığım yazıda Efterklang'in bile adını alacak kadar hem de. Oysa Emancipator resmini farklı bir aşamadan, farklı bir yönden, yeni bir albümle değerlendirdiğimde geçmişte ne kadar yanıldığımı anlıyorum. "Olmuş" dediğim Emancipator'ın olacak ne kadar çok şeyi varmış, bizzat şahit oluyorum.
Ancak bu değişimin muhasebesini yaparken çok da katı olmamak gerekiyor. Nihayetinde Emancipator, yani Doug Appling, ilk albümünü çıkardığında sadece 19 yaşındaydı. Bu tamamen altyapıda yetişmekte olan bir oyuncunun zamanla üst ligin tozunu attırmasına şahit olmak gibi bir şey, değişime tanık olmanın belki de en güzel tarafı bu. Öte yandan, kendisiyle ilgili özel malumatım olduğu için, ne gibi sıkıntılarla ne gibi finansal zorluklarla karşılaştığını bildiğim için, Emancipator'a duyduğum saygı katmerleniyor.
Nihayetinde Safe In The Steep Cliffs için geçmişe kıyasla bir hayli yol kat etmiş, olmasa da büyük ölçüde pişmiş bir müzisyenin elinden çıktığını söylemem lazım. Yaklaşık 3 sene içerisinde Emancipator kendisini felaket derecede geliştirmiş, artık sadece elektronik müzik icracısı olarak anılacak noktayı aşmış. Bilhassa şarkılarda önemli bir yer alan yaylı kompozisyonları gerçekten takdire şayan. Bir önceki albümde yer alan Anthem'in yaylı partisyonunu TRT-2 jeneriklerinde duyduğum zaman yaşadığım o tuhaf heyecanı şimdi neredeyse her şarkıda yaşayabiliyorum bu albümde. Çok da sık ortaya çıkmayan ve boşu olmayan albümler vardır; Safe In The Steep Cliffs kesinlikle bu tanıma uyuyor.
Evvelce Emancipator için "ismini daha sık duyacağız" demişim, şimdi bu savımı daha da güçlü bir şekilde yeniden dillendiriyorum. Gerek başka sanatçıların albümlerindeki prodüksiyonları, gerek kendi ismi altında biteviye ilerlettiği müziğiyle Emancipator'ın sadece önemli değil, çok önemli bir figür olacağına yönelik inancım arttı diyebilirim.
Sanatçı: Emancipator
Albüm: Safe In The Steep Cliffs
Şarkı listesi:
1- Greenland
2- Black Lake
3- Jet Stream
4- Kamakura
5- All Through The Night
6- Old Devil
7- Nevergreen
8- Ares
9- Rattlesnakes
10- Bury Them Bones
11- Vines
12- Hill Sighed
13- Siren
14- Safe In The Steep Cliffs
DOWNLOAD.
1 mırıltı.:
Her ne kadar ilk albümden bu yana yalnızca teknik hususta kendini geliştirdiğini düşünsem de Doug'ın, Safe In The Steep Cliffs adlı işinde tıpkı Soon It Will Be Cold Enough adlı işinde olduğu gibi gün geçtikçe artan bir sempati trafiği oluştu nezdimde. Nedenini bilmiyorum, dakikaların arasına nasıl bir tat katıyor; hiçbir fikrim yok. Ama her defasında, bir kez daha, bir kez daha, ve bir kez daha dinleyesi geliyor dinleyicinin; en azından bende böyle işliyor bu durum.
Post a Comment